رضا صادقی امید حجت – هوای تازه

چشماتو میبندی به رویه دنیا دلو چه ساده میزنی به دریا
عاشقی که تو رو خبر میکنه چقد دلت راحت خطر میکنه
وقتی که دست همه بسته میشه آدم تو بی پناهی خسته میشه
با یه بغل صلحو صفا میرسی به داد سرنوشته ما میرسی
چشمای تو یه دنیا حرفو رازه رو نفسات عطر هوایه تازه
مرهم روی زخمایی کاریه رو چشمه ی اشکایی که جاریه
شب نگاه تو پر از ستاره با من بمون دوباره باز دوباره
صدات پر از زمزمه ی بهاره بارون با عاشقونه هات میباره
نشونه تو نشونه مهربونی جنسه فرشته های آسمونی
جات وسط بهشته پاکه خداست کی مثه تو این همه بی ادعاست

تو قلبه من همیشه موندگاری مثه یه عکسه نابه یادگاری
همه میگن فرشته ی نجاتی چه دنیایی داری چه خاطراتی
وقتی که دست همه بسته میشه آدم تو بی پناهی خسته میشه
با یه بغل صلحو صفا میرسی به داد سرنوشته ما میرسی
چشمای تو یه دنیا حرفو رازه رو نفسات عطر هوایه تازه
مرهم روی زخمایی کاریه رو چشمه ی اشکایی که جاریه
شب نگاه تو پر از ستاره با من بمون دوباره باز دوباره
صدات پر از زمزمه ی بهاره بارون با عاشقونه هات میباره
نشونه تو نشونه مهربونی جنسه فرشته های آسمونی
تو تکیه گاهی واسه بی پناها خیرست به تو تو سختیا نگاها