مهدی جهانی و علیشمس – یادگاریا

هنوزم تو قاب عکس رابطمون نفس داره

واسه من چی مونده جز کاغذای پاره ماره

اینجور که پیش میریم عذاب من ادامه داره

می خوام فراموشت کنم گذشته نمی ذاره

منو یه قلب سرد با رنگ و روی سرد

عذاب رفتنت منو رها نکرد منو رها نکرد

دیوونه بازیات از یاد من نمیره 

توام که مطمئنی جاتو کسی نمی گیره

نه غمام زیاده اشکام نمیشه جاری

سوالم اینه که منو هنوز دوست داری

منو یه قلب سرد با رنگ و روی زرد

عذاب رفتنت منو رها نکرد منو رها نکرد

گفتم باشه تنهام بذارو بشکن له کن تو قلب ما رو

عیب نداره عشق من اینه سرنوشت من

اسم ما رو خط بزن از گذشته دل بکن

عیب نداره عشق من عیب نداره عشق من

♫♫♫

منو می کشه یادگاریا عذاب آوره این جداییا

چی میشه بازم تو بیاییا نمی دونم الان تو کجاییا

منو می کشه یادگاریا عذاب آوره این جداییا

چی میشه بازم تو بیاییا نمی دونم الان تو کجاییا

چند ساعته که رفتی من با خودم درگیرم

نمی تونم حرفی بزنم یهو از کوره در میرم

زدم به سیم اخر داره هر روز صورتم میشه لاغر

تو فکر اینکه نباشی اونکه مال من میشه آخر

پر خاطرس دفترو از همه حرف زدنات

تا اومدن و رفتنا از همه شیطونیات

خندیدنات از غمات تو که پیچیدی رفتی

ولی این یادگاریات هستنا

دیگه نی حد و مرزی بین مرگ و زندگی

همش لم دادم رو کاناپه از خستگی

دارم دیوونه می شم از افسردگی

نمی دونم یعنی چی زندگی

منو یه قلب سرد با رنگ و روی زرد

عذاب رفتنت منو رها نکرد منو رها نکرد

صدات قطع شده دیگه نمیاد

چقد بد منو دلت نمی خواد

چقد بعد تو دیگه نیستی و نخواستی بدونی

چی شد بعد تو

منو یه قلب سرد با رنگ و روی زرد

عذاب رفتنت منو رها نکرد منو رها نکرد

منو رها نکردی تو هیچ وقت