محسن چاوشی – دل خون

وقتی که شب حکم شبی خون داد

صحرا پر از خون کبوتر شد

توی چشام دریای بارونو

توی گلو بارون خنجر شد

از آب یاد مبهمی دارم

چون تشنه ام سیراب میمیرم

از مردم بزدل دلم خونه

از کوفه ی دگیر دلگیرم

ای کاش پیش خواهرم بودم

تا باز مرهم رو پرم میذاشت

دستی بریده دست مظلومی

گل روی قبر مادرم می ذاشت

ایمان من بی وقفه رنجم داد

آزاده بودم پس جفا دیدم

مکر و دورنگی ظلم و بد قولی

از اهل دنیا کی وفا دیدم

دنیای بی ارزش چه می دونه

کی غصه داره کی دلش خونه

این درد که غمگین تر از درده

این خونه که قرمز تر از خونه

حس می کنم از دور از نزدیک

عطر حرم عطر شهیدارو

بیزارم از این خیمه ی الوقت

پس میزنم ابن الیزیدارو

ای کاش پیش خواهرم بودم

تا باز مرهم رو پرم میذاشت

دستی بریده دست مظلومی

گل روی قبر مادرم می ذاشت