مهدی یغمایی – از من چرا رنجیده ای

ای یار ناسامان من از من چرا رنجیده ‌ای
وی درد و ای درمان من از من چرا رنجیده ‌ای
ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من
لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ‌ای
از من چرا رنجیده ‌ای ؟

گر من بمیرم در غمت خونم بتا در گردنت
فردا بگیرم دامنت از من چرا رنجیده‌ ای
بنگر ز هجرت چون شدم سرگشته چون گردون شدم
وز ناوکت پرخون شدم از من چرا رنجیده ‌ای
ای یار ناسامان من از من چرا رنجیده ‌ای
وی درد و ای درمان من از من چرا رنجیده ‌ای
ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من
لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ‌ای
از من چرا رنجیده ‌ای ؟